گیرشمن این سازه را تصفیه خانه می‌دانسته که آب جمع شده در خارج از حصار را با توجه به قانون ظروف مرتبطه پالوده می‌کرده و از طریق کانال‌ها در حوضچه کوچک درون شهر جاری می‌ساخته و ساکنین از این حوضچه، آب مورد نیاز خود را تامین می‌کردند.

مطالعات جدید اين فرضيه را مطرح ساخته که این اثر برای دفع آب‌های سطحی درون محوطه شهر به کار می‌رفته است. آب‌های حاصل از بارندگی را از قسمت درونی شهر به خارج آن هدایت می‌کردند.
شواهدي از وجود دو ساختار مشابه ولي به شدت آسيب ديده در بخش‌هاي ديگر ديوار بيروني شهر نيز به دست آمده است. اگرچه این شواهد آنچنان آسیب دیده که امکان بازسازی آن‌ها وجود ندارد.