سالروز ثبت چغازنبيل در فهرست آثار ملي كشور

تاریخ انتشار: 6 بهمن 1400 تعداد بازدید: 344
یادداشت عاطفه رشنويي به بهانه سالروز ثبت چغازنبيل در فهرست آثار ملي كشور

چغازنبيل معبدي پا برجا از دل تاريخ تمدن كهن ايلام است كه تاكنون، روايت‌ها و سياست‌های دوران بسياری به خود ديده است، اين اثر جهانی ايستاده ميكوشد ما را به اعماق تاریخ این مرز و بوم ببرد، سالهاست خاموش در گوشه‌اي نظاره‌گر ماست، گاهی گوشهايمان را به لبانش نزديك و سعی ميكنيم اندكی او را بشنويم، گاهی با دقت نگاهش ميكنيم شايد گوشه جديدی در موسيقی تاريخی‌اش بيابيم، گاهی زبانش را نميدانيم و خوانش خواسته‌هايش آنجور كه بايد نيست، ليك راهي ناهموار، طولانی و البته دلپذير پيش‌رو است، در طول حيات اين معبد سترگ ما و نسل‌های پيش از ما افتان و خيزان در راه نگهداری و تفسير درستش حركت كرده و مي‌كنيم. باشد كه مقبول طبع مردم صاحب نظر شود.

زيگورات چغازنبيل بزرگترين و استوارترين اثر برجای مانده از شهر افسانه‌ای دور اونتاش كه به گواه آجر نوشته‌هايش به اينشوشينَك تقديم شده، در تاريخ ششم بهمن سال 1348 با شماره 895 در فهرست آثار ملی ايران به ثبت رسيده است. بـه موجــب قانــون اساســی و قانــون مدیریــت خدمــات کشــوری، یکــی از وظایــف حاکمیتــی دولــت، حفاظــت از میــراث فرهنگــی کشــور اســت. اولين راه حفاظــت از ایــن میــراث، ثبــت آثــار ارزشــمند بــه لحــاظ تاریخــی و فرهنگــی در فهرســت آثــار ملــی اســت. پر واضح است راه حفاظت قبل از آنكه از برنامه‌ها و اعتبارات كلان مالی و سرمايه‌گذاری و عموما تشريفاتی بگذرد، از درك و فهم عمومی جامعه و آگاهی‌بخشی درباره مفاهيم ميراث فرهنگی گذر ميكند. علی رغم تلاش فعالان فرهنگی و دست اندركاران كاركشته برای آگاهی بخشی عمومی، متاسفانه نوع نگرش به"ميراث فرهنگی" در سال‌های اخير بيشتر به سمت واژه‌ای با تعابير فاقد يكپارچگی توام با تلقی و تفسير ناصواب يا نهايتا متعصب و نگاه موزه‌ای به دور از فهم عمومی جامعه، پيش رفته و در اين ميان جايگاه ثروت‌های فرهنگی (آثار تاريخی بی‌بديل) رفته رفته از فرصت به تهديد تبديل شده است. چرا؟ چگونه ممكن است جامعه‌ای شناسنامه و نيای خود را دشمن بالفطره توسعۀ پايدارش از هر منظري معرفي كند؟ نبود سيستم آموزش و آگاهی‌بخشی مناسب در راه تفسير و ارائه صحيح ميراث فرهنگی به مثابه ثروت نامتناهی و پايدار فرهنگی، جوامع را به سمت ضديت با آن پيش برده تا جايی كه حتی گاها برنامه‌ريزان كلان نيز از اين نعمت انسان ساخت بعنوان ترمز توسعه ياد ميكنند.

اكنون که در عصر آگاهي و تكنولوژی به سر ميبريم بر تك تك ما واجب است با هر بهانه و درگاهي روزنه‌اي به آموزشِ اهميت حفاظت و تكريم قوانين اين آثار باز كنيم. در اين بين پايگاه ميراث جهاني چغازنبيل و هفت‌تپه ميكوشد به بهانه‌های گوناگون بر اهميت موضوع تاكيد كند، در این مسیر برای تحقق اهداف اگاهی‌رسانی‌اش به حمايت جامعه نيازمند است. ما بر این باوریم راه ترقی کشور و سعادت آن از پلکانی میگذرد که پایه‌های آن بر عمق تاریخ ما استوار است. پایگاه دعوت می‌کند از تمام کسانی که دل در گروی میهن دارند، برای معرفی و شناخت ریشه‌ها و پایه‌های کهن این سرزمین، از هیچ كوششی دریغ نکنند تا همگی با همراهی هم قدم بر پلکان توسعه پایدار و پیشرفت این مملکت بگذاریم، تا هر ایرانی، گواهی باشد بر گذشته و آینده این مملکت.

*وطنم تنم چه باشد که بگویمت تنی تو              که تو جانی و سراپا همه جان روشنی تو*