آغاز برنامه گمانه زنی به منظور خواناسازی کاخ های چغازنبیل

تاریخ انتشار: 1 بهمن 1399 تعداد بازدید: 640
از آنجایی که رویکرد پایگاه، توجه به چغازنبیل به مثابه یک شهر باستانی است و برای همه بناهای موجود در آن اهمیت قائل است، برنامه خواناسازی کاخ های موجود در این بخش مورد توجه قرار گرفت.

مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه از آغاز برنامه گمانه زنی به منظور خواناسازی کاخ های چغازنبیل خبر داد.
به گزارش روابط عمومی پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه، عاطفه رشنوئی در روز دوشنبه 29 دی ماه با اعلام این خبر، گفت: «سال ها بناهای موجود در نیمه شرقی محوطه چغازنبیل به حال خود رها شده بودند و اقدامات حفاظتی و مرمتی سالانه مانند آنچه که زیگورات و معابد اطراف آن را دربر می گرفت، شامل حال این بناها نمی شد.»
او خاطر نشان کرد: «از آنجایی که رویکرد پایگاه، توجه به چغازنبیل به مثابه یک شهر باستانی است و برای همه بناهای موجود در آن اهمیت قائل است، برنامه خواناسازی کاخ های موجود در این بخش مورد توجه قرار گرفت. »
مهدی عالیپور، سرپرست مشترک برنامه خواناسازی نیز بیان کرد: «کاخ های شماره 2 و 3 در محله شاهی در ضلع شرقی محوطه و در نزدیک حصار بیرونی شهر واقع شده اند.»
او با اشاره به این نکته که گیرشمن این بناهای عظیم را براساس نبود آجر نوشته ای که همچون بناهای دیگر آن را معبدی برای خدایان ایلامی معرفی نماید و وسعت این بناها، آن ها را با عنوان "کاخ" معرفی کرده است، اظهار کرد: «این در حالیست که کاربری این بناها همچنان برای ما مشخص نیست.»
مهرنوش زاده دباغ، دیگر سرپرست مشترک کاوش ها در ادامه افزود:  «بناهای موسوم به کاخ های شماره 2 و 3، در زمان گیرشمن در سال های 1961 و 1962 کاوش و به صورت مختصر مرمت شدند. امروز با گذشت بیش از نیم قرن از کاوش اولیه، مجددا نیاز به خواناسازی دارند. گیرشمن در زمان کاوش به آسیب دیدگی شدید این بناها به دلیل وجود مسیل های مختلف در اطراف و درون آنها اشاره کرده است.»
او با بیان این که در حال حاضر وضعیت این بناها با وجود مسیل های فعال و رسوبات سال های پس از کاوش در وضعیت حفاظتی نامناسبی قرار دارند، گفت: «هیئت باستان شناسی پایگاه میراث جهانی با کمک بخش مرمت در این فصل از کاوش تصمیم بر خواناسازی دیوارهای اصیل، مرمت اصولی آنها و اتخاذ تدابیری برای غیرفعال سازی علمی و پایدار مسیل های موجود در این کاخ ها دارد.»
عالیپور در ادامه عنوان داشت: «این کاخ ها در حال حاضر به صورت ناهمواری هایی در سطح زمین دیده می شوند و برای مردم محلی و روستاهای اطراف به عنوان بخشی از میراث فرهنگی شناخته نمی شوند. این عدم شناخت موجب شد که با وسایل نقلیه از مجاور این بناها عبور کنند و یا احشام خود را در این کاخ ها رها کنند. یکی دیگر از اهداف این فصل از کاوش، مرمت کاخ ها و معرفی آنها به مردم محلی برای پاسداری و حفاظت از آنهاست.»
دباغ با تأکید بر اهمیت بناهای موجود در این بخش از محوطه، توضیح داد: بخش شرقی که کاخ های شماره 2 و 3 در آن قرار دارد، از چند منظر اهمیت ویژه ای دارد. اول آنکه یکی از دروازه های ورودی مهم شهر که براساس کتیبه های موجود در آن به دروازه شاهی و دروازه عدالت نامیده می شده، در این بخش قرار دارد، بنابراین ورود از این دروازه باید با بناهای شاخص و مهمی همراه باشد. از طرف دیگر یکی از بناهای موجود در این محدوده، ساختمان موسوم به کاخ آرامگاه است. وجود کاخی مجلل با تزئینات ویژه و پنج آرامگاه سردابه ای بر اهمیت بنا و قرارگیری آن در این محدوده می افزاید. در برنامه خواناسازی و پیگردی کاخ های شماره 2 و 3، تلاش خواهیم کرد با احتساب این اهمیت به بازشناسی کاربری این دو بنا بپردازیم.»
رشنوئی در پایان با ابراز امیدواری برای تدوام فعالیت های میدانی برای شناسایی و حفاظت از سایر اندام های درونی و بیرونی شهر، عنوان کرد: در حال حاضر شناخت ما از چغازنبیل به عنوان یک شهر به کاوش های باستان شناسی هیأت فرانسوی و مطالعات جزئی دانشگاه ماینز محدود است. پایگاه در تلاش است با رفع موانع موجود قدم در راه شناخت گسترده تر بخش های مختلف شهر و کاربری بناهای، شناخت دقیق تر محیط پیرامون آن و حفاظت علمی مبتنی بر یکپارچگی بافت شهر تاریخی بپردازد.